As e os docentes están a traballar individual e colectivamente para atopar solucións e crear novas contornas de aprendizaxe, colaboraron tamén en actividades destinadas a garantir a seguridade dos seus alumnos, como a distribución de alimentos, subministracións sanitarias e material escolar, e abordaron as necesidades de apoio socioemocional e de saúde mental dos estudantes e as súas familias.
Agora temos que pensar máis aló da COVID-19 e traballar para crear unha maior resiliencia dos nosos sistemas educativos que permita responder rápida e eficazmente a estas e outras crises similares. Iso supón preservar o financiamento da educación, investir nunha formación inicial de alta calidade para os docentes e continuar o desenvolvemento profesional do persoal docente existente. Se non se adoptan medidas urxentes e non se incrementan os investimentos, a crise da aprendizaxe podería converterse nunha catástrofe educativa. Mesmo antes da pandemia de COVID-19, máis da metade dos nenos de dez anos de idade en países de ingresos baixos a medios non eran capaces de entender unha simple historia por escrito.
Para reforzar a resiliencia do profesorado en tempos de crise, todos os docentes deberían adquirir as competencias dixitais e pedagóxicas necesarias para ensinar a distancia, en liña e mediante métodos de aprendizaxe mixtos ou híbridos, calquera que sexa o nivel de tecnoloxía dispoñible. Os gobernos deberían garantir infraestruturas e unha conectividade dixitais en todo o seu territorio, incluídas as zonas rurais e remotas.
No contexto da COVID-19, os gobernos, os interlocutores sociais e outros axentes esenciais asumen unha responsabilidade aínda maior con respecto aos docentes. Instamos os gobernos a que protexan a seguridade, a saúde e o benestar dos docentes, así como o seu emprego, a que sigan mellorando as súas condicións laborais e a que os impliquen, xunto coas organizacións que os representan, no enfoque educativo adoptado para responder á pandemia e propiciar a recuperación posterior a ela.